Stacilo!

...................................................................................................................................................................... 5.  JA ................................................................................................................................................................ Sedim a rozmyslam. Teraz prave nad tym, co si mi pred nedavnom povedal(a). A rozmyslam, preco nad tym vlastne rozmyslam. Nic ma nenapada. Pisem o vsetkom? Pisem o tom, co je okolo mna a co tu raz urcite nebude. HausÜbung mam davno spraveny, a nechava ma to chladnym. Takisto ako vsetky skolske a ostatne "uspechy". Chcel by som nieco ine. Uniknut z osamelosti a vymazat prazdnotu z mojich dni. Ale co zostane ked sa prazdnota vymaze? Nie, to nejde. Nejde ani unik z osamelosti: niekde v hlbke to moje neviem kolke x-te schizofrenicke JA odmieta, nedovoli mi to. Schizofrenia, okolo nej moje myslienky tiez bludili, uz velakrat, vacsinou to skoncilo pri opici alebo saciku s toluenom. Vacsinou aj pomohlo. Idem po ulici a ponahlam sa. Nemam sa kam ponahlat ale je mi zima. Vo vyklade vidim moj obraz, a zaujal ma. Mala chuda postavicka, celkom sa mi vlastne pacim. Prisiel som vsak blizsie a je to uplne ine. Neviem, co si vlastne mam o sebe mysliet. "CO SI O SEBE MYSLIS, ty...." Nemyslim si vobec nic. Na to su ostatni. Ja by som si zase mal mysliet nieco o nich- tak dobre, napriklad. Andrea- ktora prave kraca o proti mne. Mozno sa aj vola Andrea, ale asi nie. Nepoznam ju. Co o nej mozem povedat. Co si o nej mam mysliet? Ako to mam vediet ked ju nepoznam! Je pekna. Uplne obycajna rakuska studentka. Mozno slovenska. Naco je to dobre? Ako ma to vobec napadlo? ................................................................................................................................................................... 6.  STACILO! ................................................................................................................................................ Pisania? Nieee!!!! To ma bavi. Ak Teba nie, tak necitaj. Stacilo- vsetkych tych zmatenych a zamotanych "kto som" , "kam patrim" , "aky by som mal byt" "co by som si o tom mal mysliet" a milionov dalsich otazok ktore sa prehanaju v mojej hlave. Stacilo, dost. Som taky aky som. Aspon zatial. Mozno to cele ma aj nejaky vyznam. Kazdy den to iste, stale dookola. Som tu len pre to aby som tu bol, alebo pre nieco co pride niekedy nabuduce? Dufam ze to druhe. Buducnost, nadej a neistota nas drzia na tomto svete. Myslim ze keby som vedel co pride zajtra, nechcel by som zit a povedal by som si "stacilo"! Ale ja som optimista. Vlastne Optimisticky pesimista. Uaau, to bolo presne! Prazdnota, hmla. Som tak zmateny. Chodim tam a spat a snazim sa ukludnit. Chcem najst nejaky zmysel. Svet je cely tak strasne zamotany. Vsetko je zle preto aby to mohlo byt dobre. Na to aby sme mohli byt stastni musime byt najskor nestastni. Chcem konecne uniknut z tohto bludneho kruhu! Alebo ani nechcem? Au, sakra, zase som si udrel hlavu o to zasrane drevo nad postelou, to neznasam! .................................................................................................................................................................. 7.  DALSI VECER........................................................................................................................................... Kupil som si liter vina. Ked som vysiel z obchodu, napadlo ma ci je to naozaj tak- ze to najlepsie spravime ked to spravime hned, hned ako nas to napadne, alebo este skor. To vino v krabici som musel kupit. A tak som ho aj musel vychlastat. Zmena je zivot- vecer nestravim pri pive ktore mam tak rad ale pri vine v krabici z ktoreho mi zvycajne byva na tycku. Otvaram ho. Citim sa zvlastne- ako niekto iny. Nezvykle. Vino? Nemam rad ten pach, to slovo a tu bolest hlavy na dalsie rano. Tolko som este nikdy nevypil. Ja nie som ziadny hrdina. Pijem, pomaly a mam strach z presily a z osamelosti. Presila je este predo mnou osamelost je vo mne. Uz dlho. Gitara vedla mna ma ukludnuje- tak skusam nejaky podivny akord. Dalsi a dalsi, susedia buchaju na steny. Chodte do riti Turci. Hram hlasnejsie a falosnejsie. Naco? Nudim sa a je to neprijemne. Ale mam vino v krabici a to ma hreje. Pripomina mi, nieco. Kamaratov, vacsinou v liehu. Tak ako ja :-) Slovaci su alkoholici. Prijemny pocit sa slusne rozlucil, opat tie myslienky- depresia, a potom depresia z toho ze mam depresiu. Ze vsetci sa raz stretneme na protialk liecieni. Pijem dalej a divim sa ze to este drzim v sebe. Depresia uz zase odchadza. Vino je fajn. Teraz urcite hej, a ja ja sa hrabem v ruxaku. Chcem aby ma nieco zaujalo. Papier pero- ok klasika, budem zase "tvorit". Nie dneska text nebude. Nieco ma napadlo- hram to stale znova a znova, je tri svtrte na 10. Paci sa mi to, skusam to zapisat. A je to. :)

Je rano. Pomaly zase dostavam vsetky zakladne informacie do hlavy. Svieti slniecko a ja som rad. Na zemi rozliate vino a rozbity pohar od kompotu. Pozeram na tie mokre papiere na zemi vobec to nechapem, nastastie si ten nocny vyplod pametam. Je mi zima. Lezim v posteli bez pyzama a vobec neviem preco. Boli ma hlava, ale aj tak je to cele nadherny pocit, moj mozog je cisty a pozametany. Este hodinku v sprche a idem do skoly. :-)