Czyrwóne niebo nad Beskidami

Noce na Kanadzie były czyrwóne

niebo gorało od trzynieckigo werku

aż po Beskidy

nikiedy lawa skulała sie z żelaznego wózeczka

waliła po zboczu

styngła w żużlowe głazy

jagby sie jaki olbrzym bawił kuliczkami

zpómnoioł

poszeł Bóg wiy kaj

obrosły głuszynom

potoczek śpiywoł jagby nic

starka prziłożyła do pieca

ogiyń buzował

malowoł wesołe obrozki na ścianach

wóniała lipa z herbaty

za oknym szumiały stare strómy

starka splatała warkocz

opowiadała

jaki to było kiejsi

jak była mało

a jak się krowa wyjscała

toch se w tym grzoła nogi

katać tam bóty

spałach na ławie

pod głowóm lawor

przikryto sukniom…

nie wiym czy tam jeszcze sóm ty głazy

starka downo wróciła kości ziymi

a jo tego tela zapómniała

kiejsi żech obiecała

roz o tobie napiszym, starko

wiela tego ni ma

ani nie wiym czy niebo nad Trzyńcym

bywo jeszcze w nocy czyrwóne

aż po Beskidy

isto uż ni

czas wszystko zamiót

Červená obloha nad Beskydami

Noci na Kanadě bývaly červené

obloha hořela od třineckých sléváren

až k Beskydám

někdy se láva skutálela z železného vozíčku

valila po strání

ztuhla v kámen strusky

jako by si nějaký obr hrál s kuličkami

zapomněl

odešel Bůh ví kam

zarostlý hlušinou

potůček zpíval jakoby nic

starka přiložila do kamen

oheň praskal

maloval veselé obrázky na stěnách

z čaje voněla lípa

za okny šuměly staré stromy

starka si pletla cop

vyprávěla

jaké to bylo kdysi

když była malá

a když se kráva vychcala

hřála jsem si v tom nohy

kdeže boty

spala jsem na lavici

pod hlavou lavor

přikrytá sukní…

nevím jestli tam ještě jsou ty kameny

starka dávno vrátila kosti zemi

a já toho tolik zapomněla

kdysi jsem slíbila

jednou o tobě napíšu, starko

moc toho není

ani nevím jestli obloha nad Třincem

bývá ještě v noci červená

až k Beskydám

asi už ne

čas všechno smet